Je bent hier:

U bent hier

"Houd de schoolstructuur thuis aan" - papa Keith

Keith is papa van Alex en Sam. Alex zit in het eerste middelbaar en gebruikt Bednet door haar schouder die vaak uit de kom gaat. Momenteel zijn Keith en zijn vrouw technisch werkloos. Ze zitten met vier in quarantaine. 

Eigenlijk kan Alex qua gezondheid nog alles. 

Alex gebruikt nu al een dikke 3 maand Bednet. Door een schouderluxatie gaat haar schouder vaak uit de kom. Bij de meeste mensen gaat die langs voor uit de kom, bij haar langs achter. Dit komt zelden voor en er is ook geen operatie voor mogelijk. Ondertussen zijn we het al gewoon, het is al duizend keer gebeurd en het kan ook overal voorvallen. Ook als ze in de les zit bijvoorbeeld. Dan moet ze ontspannen en vaak pijnstillers pakken voor we de schouder terug in de kom krijgen. Voordat we Bednet gebruikten was het moeilijker. Als haar schouder ‘s avonds laat of ‘s nachts uit de kom ging, vroegen we ons af of we haar de dag erna wel moesten wakker maken voor school. Nu weten we: oké no worries, ze blijft gewoon liggen tot de eerste les die ze moet volgen. Zo mist ze niet te veel leerstof en is iedereen ontspannen. Er zijn weken dat Alex gewoon alle dagen naar school kan gaan, maar we houden er rekening mee dat we alle dagen opgebeld kunnen worden door de school om te zeggen dat haar schouder weer uit de kom is.

Eigenlijk kan Alex nog alles doen. Ze zou zelfs met een schouder uit de kom nog naar de winkel kunnen gaan bij wijze van spreken. Het is natuurlijk niet praktisch en doet vaak ook pijn maar voor de rest verandert er deze tijden weinig. We zijn niet meer bang voor het virus dan andere mensen. We houden ons goed aan de regels hoor, daar niet van. Maar dat heeft natuurlijk ook te maken met onze voorzieningen. We hebben een tuin waar we naartoe kunnen vluchten, iedereen heeft een computer en een werkplek en iedereen kan z’n eigen ding doen bij ons.

Normaal moeten we vaak naar de kinesist om haar spieren rond de schouderkom te versterken. Nu moeten we al die oefeningen dus thuis doen. Soms is de motivatie hiervoor wel ver zoek. Of soms vergeten we het gewoon. Soms is het ook dubbel. Als haar schouder net uit de kom geweest is, gaan we die niet direct terug belasten en dan slaan we al eens een dagje over. Maar de dag erna kan die terug uit de kom gaan, want die schouder doet voorlopig nog wat ze zelf wilt.

 

Thuisblijven met de kinderen

Momenteel zit ik thuis zonder werk. Ik zit in de entertainment business en die ligt, net zoals vele sectoren, voorlopig even stil. Voor de coronatijd werkte ik vooral in het weekend en mijn vrouw door de week. Op dat vlak compenseren we elkaar ideaal. Daarnaast hebben we normaal ook de grootouders waar altijd we op kunnen terugvallen. Er is wel altijd iemand thuis voor Alex.

De afgelopen weken is iedereen dus thuis want mijn vrouw is zelfstandige en haar zaak is momenteel ook gesloten. We moeten dus intensief met elkaar samenleven. Maar op zich valt dat goed mee. Iedereen kan op internet en contact hebben met wie hij wil. Op zich hebben we allemaal ook ons eigen plekje in het huis. Wat volgens mij ook wel belangrijk is. De school is vanaf maandag terug begonnen, en dus proberen we er toch wel wat regelmaat in te steken. Dit wil zeggen om 9 uur achter de boeken, of nog vaker achter de computer, en dan sowieso tot 12 uur studeren. Met af en toe wat korte pauzes natuurlijk. 

Ze moeten veel zelf doen, maar wij hebben ook het gevoel dat ze wel zelfstandig kunnen werken. We proberen hen ook zoveel mogelijk zelf te laten doen. Eerst zelf nadenken en als ze het echt niet weten mogen ze vragen stellen aan ons. Alex is het natuurlijk wel al gewoon van bij Bednet. Ze startte haar computer zelf al op, maakte zo toetsen en scande deze dan door. Nu dit alles niet meer mogelijk is, beseffen we wel echt dat Bednet er staat. Het is een systeem dat werkt; zowel thuis als in de klas. De verbinding is goed en de technische dienst staat altijd stand-by. Het is een geoliede machine. Nu dat iedereen thuis zit, hangt alles vaak vast, werken links via Smartschool niet altijd of matchen leerkrachten en nieuwe technologieën soms gewoon niet. Natuurlijk was niemand voorzien op dit verhaal en alles moet technisch nog wat uitgewerkt worden. Ik hoop dat ze dat snel kunnen doen in de periode dat de kinderen nog thuis moeten zitten.

Mijn tip om met al je gezinsleden efficiënt van thuis uit te werken? Vind een structuur. Bednet zorgde automatisch voor die structuur, want ze volgen gewoon de lessen. Nu moet je er zogezegd een schoolstructuur insteken: probeer een uurtje te werken, dan even pauzeren, enzoverder. Ben je klaar? Werk dan al voor morgen.

Onderwijs

Ik merk dat de kinderen toch wel blij zijn dat de school terug begonnen is. Ze hebben nu iets te doen. Voor de paasvakantie was het meer herhaling en zat er veel minder structuur in. Het was voor de leerkrachten nog zoeken van wat ze gaan doen en hoe. Soms was het een beetje te veel en te chaotisch voor mij. Nu stromen de taken opnieuw binnen en ik zei nog tegen mijn vrouw: oké we zijn weer vertrokken. Al heb ik het gevoel dat het nu beter gaat gaan. Ik laat de kinderen een planning opmaken zodat ze zelf hun tijd kunnen verdelen. Bij elke taak zet de school ook hoeveel tijd ze ervoor zouden moeten uitrekenen. Op zich is dat wel een goed systeem, maar het is nog te vroeg om te zeggen of dat goed gaat. 

Een tip voor vooral scholen en ouders: beperk je tot de essentie op de computer. Het is veel vermoeiender om hele dagen op een scherm te kijken als je dat niet gewoon bent. De ouders die nu al hun vergaderingen van thuis uit via Skype, Zoom, Hangouts doen, zullen het wel beamen. Probeer de schermtijd te beperken, hou je tot de essentie en organiseer geen videochat om enkel te videochatten. Ze kijken al genoeg op dat scherm in deze tijden. 

Sam kreeg onlangs ook een groepswerk binnen als taak. Dat maakt het allemaal niet gemakkelijk en zo wordt het al snel te veel. Maar we zien wel hoe dat gaat evolueren.

Nog een gouden tip? Een fijne werkplek zoeken. Hier werken we het beste elk op ons eigen plekje. Ik zit wel altijd in de buurt en zorg voor een beetje sociale controle. Zo kunnen we ze toch een beetje volgen.

Vriendschap

Bednet is zo goed onthaald geweest door Alex’ vriendinnen, de school en de klas. Daar had ik eerst wel wat schrik voor. “Nu gaan ze een uitzondering moeten maken voor Alex…”, spookte wel eens door mijn hoofd. Maar iedereen was enorm meegaand. Twee vrienden zijn verantwoordelijk voor de microfoon, twee voor de computer, twee staan in contact met haar,... Iedereen doet dat met veel plezier en ze steunen haar daar ook volledig in. Toch besefte Alex wel snel dat ze de sfeer mist op school. Ze kan de lessen wel volgen met Bednet, maar toch mist ze nog veel leuke dingen die op school naast de les gebeuren. Nu is dat gevoel wel minder natuurlijk, iedereen zit thuis en iedereen mist elkaar wel. Ik heb ook het gevoel dat Alex en haar vriendinnen nu minder chatten of minder lang dan in het begin van de lockdown of ervoor. Ze zien elkaar allemaal niet en er gebeurt niet veel meer, ze hebben niet meer veel om over te praten momenteel. 

Het is een periode die we nog nooit hebben meegemaakt. Iedereen zit thuis en we zijn enkel op ons gezin aangewezen. Ik vind dat persoonlijk wel een heel fijn gevoel, ondanks alle nadelen van het coronavirus. Ik ga het echt missen wanneer we terug in de rush zitten van werk en school en iedereen zijn eigen structuur en ritme weer volgt. We worden nu gedwongen om even stil te staan en een pauze te nemen met z’n allen. Na deze periode gaan we beseffen: Verdorie, eigenlijk was dit toch een fijne tijd voor ons. Omdat we het geluk hebben om allemaal gezond zijn. Ik kan me voorstellen dat er Bednetters zijn die wel met ziektes sukkelen die moeten oppassen voor het virus. Dan is deze tijd wel heel intens. Het is voor iedere situatie anders. Voor ons is het nu even familietijd, en dat is wel plezant.